tag:blogger.com,1999:blog-76684176946689907702024-03-17T20:02:34.042-07:00நெற்கொழு தாசன் நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.comBlogger149125tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-34814672764220401182020-06-17T10:47:00.001-07:002020-06-17T10:47:56.755-07:00பக்குவத்தின் கதை <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
ஐந்து மணித்தியாலங்களைக் கடந்தும், இரண்டரைப் பனைமர உயரமுள்ள, அந்த ஆலமரத்தின் உச்சியிலிருந்து வடக்கு நோக்கி நெற்றியில் கையை வைத்து ஒளியை மட்டுப்படுத்தி, கூர்ந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் சந்திரலிங்கம். அவரது மனைவி தலையில் பெரிய கட்டுடன் வைத்தியசாலையிலிருந்து நேராக ஆலமரத்தடிக்கு வந்திருந்தார்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
சந்திரலிங்கம் சரியாக நான்கு மணித்தியாலங்களுக்கு முன் ஆதிகோவிலடிக் கடற்கரைக்கு சென்று தமிழ்நாட்டுக்கு போகவேண்டும் யாராவது ஓட்டியை பிடிச்சு விடு எவ்வளவு காசு என்றாலும் கொடுக்கலாம் என சரசுவதி ஆச்சியை ஆக்கினை செய்தார். அவர் சரசுவதி ஆச்சியிடம் வாடிக்கையாக மீன் வாங்குபவர். பதிலாக தன் தோட்டத்தில் விளைகின்ற மரக்கறிகளை பார்த்துப் பாராமல் கொடுப்பார்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2020/06/blog-post_20.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-34586282331654585072020-04-10T09:43:00.000-07:002020-04-10T09:43:02.552-07:00கந்தில் பாவை - நிகழ்த்திய கதை <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
" தோம்பு " என்றொரு சொல்லை நீண்ட காலத்தின் பின் வாசித்தபோது, சுமார் பத்து ஆண்டுகள் ஒரு மைதான வழக்குக்காக அலைந்த அந்த நாள்கள் நினைவுக்கு வந்தன. அடி உறுதி, கள்ள உறுதி... என்றும், "பருத்தி புடவையாக காய்ச்சுகிடக்கு" "அலவாங்கு விழுங்கி" "எள்ளு காயுதெண்டு எலிப்புளுக்கையும் ஏன் காயுது " என்றும் எங்கள் மீது பலர் எறிந்த சொல்லாடல்களை நினைவுக்குக் கொண்டுவந்திருந்தது அந்த ஒற்றைச்சொல். கூடவே இயத்துகள், பூவல் நிலம், "பழிப்பு படலைக்குள்ள சிரிப்பு சீலைக்குள்ள ' என சில சொற்கள் அம்மம்மாவின் தோல் சுருங்கிய கன்னங்களையும், பொக்கைவாய் சிரிப்பையும் நினைவில் கிளப்பியது.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
கிளர்ந்த அந்த நினைவுகளின் அருட்டலுடன் தான் கந்தில் பாவையை வாசித்து முடித்திருந்தேன்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2020/04/blog-post_81.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-23369145244968904082020-03-01T14:14:00.000-08:002020-03-02T11:51:48.130-08:00 செண்பகம்.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
தொலைபேசியில் அழைத்துப் பேசியவர் அவளது கிராமத்தின் விதானையார். அரசாங்கத்தால் வழங்கப்பட்ட வீட்டுத்திட்டத்தின் இறுதி வேலைகளுக்கான பணத்தினை வழங்கும் பொருட்டு, முடிந்த வேலைகளை மதிப்பீடு செய்வதற்கு வரப்போவதாக கூறினார். முதல் கட்டமாக வழங்கிய பணம் தாயின் மருத்துவச் செலவுகளுக்கும், இறுதிக் கிரிகைளுக்குமாக செலவாகிவிட, வீட்டுவேலை என ஒரு துரும்பைத் தன்னும் எடுத்துப் போட்டிருக்கவில்லை. அது விதானையாருக்கும் தெரியும். இருந்தும், வேலைகளை பார்வையிட வருவதாக சாட்டு ஒன்றினை உருவாக்கி தன்னுடன் பேசவும், வீட்டுக்கு வரவும் முனைவதனை அவளால் புரிந்துகொள்ள முடிந்திருந்தது. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2020/03/blog-post.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-32841544847877569762019-02-05T12:07:00.000-08:002020-02-24T13:09:50.441-08:00மூன்றாவது கண் <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4; text-align: justify;">
<span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> நீல நிற விழிகளை அசைத்து அந்த மனிதன் </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "arial" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">உணர்த்திய</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "arial" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">கணத்தில்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">ஆரம்பிக்கத்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">தொடங்கியது</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">அவனது</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">எஞ்சிய</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">நாட்கள்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">. </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">நாக்கு</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "arial" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">உலர்ந்து</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">வார்த்தைகள்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">வறண்டுவிட்ட</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">அந்தக்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">காலத்தை</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">மெல்லியதாகக்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">கிழித்து</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">வெளியேற</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">முயன்றான்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">. </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">அன்றையின்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">பின்</span><span style="color: black;">, </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">எப்போதும் அந்த நீலக் கண்கள் பிடரிப் பக்கத்தில் படர்ந்திருப்பதைப் போல ஒரு
கனம் அவனது மனதினில் இறுகத்தொடங்கியது.</span><span lang="TA" style="color: black;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">அவனால்</span><span style="color: black;">, </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">எஞ்சியிருப்பது எவ்வகையான வாழ்வென்றே அனுமானிக்க</span><span lang="TA" style="color: black;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">முடியாதிருந்தது. பிடரியில் ஒட்டியிருப்பதான </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">நீலநிற</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">விழிகள்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">இரவுகளில்</span><span style="color: black;">, </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">மரங்களில்</span><span style="color: black;">, </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">சுவர்களில் அசைந்து கொண்டிருப்பது போலவும் பாம்பின் </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "arial" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">நாக்குப்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">போல</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">அவ்வப்போது</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">இடைவெட்டிக்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">கொள்வதாகவும்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">கண்டுகொண்டான்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">. </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">காற்பெருவிரல்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">நகத்திற்கும்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">தசைக்கும்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">இடையினாலா</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">ன</span><span style="color: black;">, </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">இடைவெளியினூடாக ஊடுருவும் </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "arial" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">மெல்லிய</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">குளிர்</span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">போல</span><span style="color: black;">, </span><span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;">எஞ்சிய நாட்கள் குறித்த அவஸ்தை உடலெங்கும் பரவி வளரத்தொடங்கியது.</span><span lang="TA" style="color: black;"> </span><b><span style="color: black; font-family: "times new roman" , serif;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; mso-outline-level: 4; text-align: justify;">
<span lang="TA" style="color: black; font-family: "latha" , sans-serif;"></span><br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2019/02/blog-post_9.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-28279377758517881872018-12-04T15:43:00.000-08:002020-03-01T12:31:45.289-08:00மீறலும் மீறிச் செல்ல முயல்தலும், மீந்து கிடக்கும் யதார்த்தமும்.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
பச்சை நரம்பு அனோஜனின் இரண்டாவது தொகுப்பு. இதில் பத்து கதைகள் இருக்கின்றன. போர் நீங்கிய நிலத்திலிருந்து தன் கதைகளை எழுதுகிறார். சமகாலத்தில் எழுதிக்கொண்டிருப்பவர்களில் குறிப்பிடத்தக்கவராகவும் இருக்கிறார். தொடர்ந்தும் எழுதி வருகிறார். முக்கியமான சிறு பத்திரிகைகளிலெல்லாம் எழுதி இருக்கிறார். சிறுகதைகள் மட்டுமில்லாமல் கட்டுரைகளும், விமர்சனக் குறிப்புகளும் எழுதுகிறார். </div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
அனோஜனின் எடுத்துரைப்பு மொழி வாசிப்பவர்களுக்கு இலகுவானது. எந்த வித சிக்கலையும் ஏற்படுத்தாமல் சரளமான ஒரு வசிப்பினை தூண்டக்கூடியது. சித்தரிப்புக்களோடு மிக லாவகமாக நகரும் தன்மை இவரது கதைகளில் இருக்கிறது. வடிவ நேர்த்தியும் இருக்கிறது. சமீபத்திய வழக்கு போல தேவைக்கு மிஞ்சிய பாலியல் ஊடாட்டமும் கதைகளில் இருக்கிறது. பாலியல் சிக்கல்களை எழுதிவிடுதல் ஒரு தனிமனிதனின் உள்ளுறையும் உணர்வுகளை எழுதிவிடுதல்தான். அனோஜன் யாரும் எழுதாத, மனிதர்களில் உள்ளுறையும் காமத்தை எழுதிவிடவில்லை. பலரும் எழுதி இருக்கிறார்கள் ஆனால் அவர்களிலிருந்து அனோஜனின் எழுத்துமுறைமை வேறுபடுகிறதா என்பதுதான் முக்கியமானது.<br>
<br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2018/12/blog-post_4.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-47338611789854821712018-04-27T13:38:00.001-07:002020-04-05T10:17:03.145-07:00எம் காலத்திய வரலாற்றுத்துயரம்.- குருக்கள் மடத்துப் பையன் <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
இலங்கைத்தீவின் இன முரண்பாடுகளில் அழிவுற்றதும் அலைவுற்றதும் மட்டுமல்ல, இன ஒருமைப்பாட்டின் மையமாக காலகாலமாக திகழ்ந்து வந்திருந்ததும் இன்றைய கிழக்கு மாகாணமாக உருவாக்கப்பட்டிருக்கும் நிலத்தொடர்ச்சித்தான். இந்த நிலத்தில்தான் மூவின மக்களும் உணர்வறக் கலந்து வாழ்ந்து களித்திருந்தனர். ஆனால் அந்த நிகழ்வு இன்று வெறுமனே வரலாற்றுப் பதிவுகளாகவும் வாய்மொழி கதைகளாகவும் மட்டுமே எம் முன்னே நிலவிவருவது எம் காலத்திய வரலாற்றுத்துயரம். இதன் விளைவும் அனர்த்தமும் எம் ஒவ்வொருவரின் தோள்களையே சாரும்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2018/04/blog-post_15.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-75407819108285862172017-05-07T11:10:00.000-07:002017-05-07T11:16:28.838-07:00சன்னங்களை மூடியிருக்கும் கைகளின் மீது ஓங்கி அறையுங்கள்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> ஆயுதங்களுக்கு
கருத்தியல் முக்கியமானதல்ல. ஆயுதங்களுக்கு என் உயிர் பற்றிய அக்கறை கிடையாது அது
தட்டும் திசையில் மனிதன்</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">நானாக
மட்டுமல்ல கடவுளே ஆனாலும் </span><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">சாவு</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">மட்டுமே</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">தீர்ப்பு</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">. </span><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">எனினும்</span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">நான்</span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">பேனாவை</span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">நம்புகிறேன்</span></b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">“எஸ்போஸ்
(சந்திரபோஸ் சுதாகர்</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;">,</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif;">1975 – 2007)</span><span style="font-family: "latha" , sans-serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">இந்தக் குறிப்புக்களைவிட வேறு எப்படி எஸ் போஸ் என்ற
இலக்கிய செயற்பாட்டாளனை அறிமுகம் செய்து விடமுடியும். </span><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">ஒரு</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">ஊடகவியலாளனாக</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">பத்திரிக்கை ஆசிரியராக</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">சஞ்சிகை நிறுவுனராக</span><span style="font-family: "times new roman" , serif;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">எழுத்தாளானாக </span><span style="font-family: "times new roman" , serif;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">கவிஞனாக, போராளியாக என்று
ஒரு சட்டகத்துக்குள் அடங்காத </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">இளைஞராகவே </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> இருந்த எஸ்போஸ் </span><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">சிறுகதைகள்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">கட்டுரைகள்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">விமரிசனங்கள்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">நேர்காணல்கள்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">கவிதை</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">என</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">இலக்கிய</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">செயற்பாட்டின்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">அனைத்து</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">பக்கங்களிலும் தன்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">பேனாவினை பதித்துக்கொண்ட</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif;">போதிலும் கவிதைகளோடு
அதிகம் நெருக்கமானவராவே இருந்திருக்கிறார். </span><span style="font-family: "latha" , sans-serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt;">
<br>
</div></div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2017/05/blog-post.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-29176718740551832652017-01-10T15:10:00.002-08:002017-01-10T15:12:24.833-08:00நான் நிர்வாணியாயிருப்பதினால் பயந்து ஒளித்துக்கொண்டேன் (ஆதியாகம் 3/10 )<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">கரிய
முகில்களுக்கிடையில் தீ</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">ச்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">சுவாலை
பரப்பியபடி</span><span style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">, <span lang="TA">எரியுண்ட கோளமாய் சூரியன் கிடந்த </span></span><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10pt;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">காட்சி</span><span style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">, <span lang="TA">அவனை எரித்துவிட்டுத் திரும்பும் போது எழுந்த
கரும்புகையையும்</span>, <span lang="TA">புகையின் அடியில் ஒரு புள்ளியாய் </span></span><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10pt;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">குமுறி எழுந்த தீயையும்</span><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10pt;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">நினைவுகளின் அடுக்குகளி</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">லி</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">ருந்து இழுத்து எடுத்துவிட்டிருந்தது.</span><span style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<br></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">இன்றைக்கு
மூன்று நாள்களுக்கு முன் நிகழ்ந்துகொண்டிருந்த அந்த சூரிய அஸ்தமனம்</span><span style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">, <span lang="TA">நினைவினில் </span></span><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10pt;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">மீண்டும் மீண்டும் உருவாகி
அலைக்கழிக்கலாயிற்று. கடந்துபோன அன்றையை</span><span style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">, <span lang="TA">அந்த நா</span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">ள் </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">மீண்டும் மனதில் கிளர்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">ந்திற்று</span><span style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">. <span lang="TA">ஒவ்வொருவரும் தயங்கித்</span></span><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10pt;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">தயங்கி அவ்விடத்திலிருந்து
விலகிப்போன அந்த வேளையை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மீண்டும் பூதாகரமாக உருவாக்கிற்று.
பின்னர் வந்த இந்த நாட்களில் </span><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10pt;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">சூனியவெளியில் அலைவுறும் எழுதப்பட்ட பழுப்புநிறக்காகிதம்போல</span><span style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">, <span lang="TA">மனம் அலைவுற</span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">த்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;"> தொடங்கியிருந்தது.</span><span style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<br></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">
<br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2017/01/310.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-29012498283027593462016-05-19T03:28:00.001-07:002016-05-19T03:28:48.572-07:00குருதியில் தோய்ந்த சூரியன்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
கிளைகள் பிளந்த நெடுமரங்களில்<br>
வீழ்ந்துபடுகின்றான்<br>
எழாண்டுகள் முன் குருதியில்<br>
தோய்ந்த சூரியன்<br>
<br>
நிலம்<br>
துயரை சுமந்திருக்கிறது.<br>
<br>
காலம்<br>
உதிர்தல் குறித்த அச்சத்துடன்<br>
அவசரமாகக் கடக்கிறது.<br>
<br>
</div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2016/05/blog-post.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-86693716757141912762016-04-28T03:43:00.002-07:002016-04-28T14:21:19.685-07:00பலி கேட்கும் சாமிக்கு என்ன தண்டனை வழங்கப்போகிறோம் ?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<i><b><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> "</span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">உலகிலுள்ள மற்ற சமுதாயங்கள் போல
தமிழ்ச் சமுதாயமும் மானமும் அறிவும் உள்ள சமுதாயமாக </span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">மாறவேண்டும்</span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;"> "</span></b><b><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;">--</span></b><b><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">பெரியார்</span></b><b><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></b></i><b><span style="font-size: 11pt;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<br></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;"> தனித்தனிக் குழுமங்களாக அலைந்து
திரிந்த ஆதிமனிதன்</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">ஒருநிலைப்பட்டு</span><span style="font-size: 11pt;">,<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">கற்காலம்</span><span style="font-size: 11pt;">,<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">இரும்புக்காலம்</span><span style="font-size: 11pt;">,<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">செம்புக் காலம்</span><span style="font-size: 11pt;">,<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">நவீனம்</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">என</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">வளர்ச்சியடைந்தபோது</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">அவனுக்கு</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">இயற்கையின்</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">சக்தி</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">சூ</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">ட்சு</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">மங்கள்</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">புரியத்தொடங்கின.</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">இதன்</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">அடிப்படையிலேயே</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">தெய்வ</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;"> </span></span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">வழிபாடுகளையும்</span><span style="font-size: 11pt;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">அதன் வளர்ச்சியையும்
புரிந்துகொள்ள வேண்டும். வெறுமனே சிறுதெய்வ வழிபாடு அல்லது பெருந்தெய்வ வழிபாடு
என்று உதிரிகளாக</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">ப்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">
பிரித்துவிட முடியாது. சிவனும் பிள்ளையாரும் முருகனும் பெருந்தெய்வங்கள் அல்ல.
அதேபோல 'இன்று" கருப்பனும் மாடனும் காமாட்சியும் சிறுதெய்வங்களாகவும் இல்லை.
அவற்றின் பேரில் கண் முன்னே நிகழும் ஒரு உயிர்க்கொலையை மௌனமாக ஏற்றுக்கொண்டு</span><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">அது சாமி சடங்கு என்று அங்கீகாரம்
வழங்கிவிடமுடியாது</span><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">எனவே
நாங்கள் எந்த</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;">ச்</span><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 11pt;"> சாமியின்
பக்கமும் நிற்கமுடியாது.</span><span style="font-size: 11pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<br>
</div></div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2016/04/blog-post_28.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-84750604564892258842016-04-17T13:44:00.001-07:002016-09-13T15:43:05.430-07:00இறந்தவன் எனக்கொள்க<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
காலச்சிதைவின் துர்க்கனவிலிருந்து<br />
உயிர் பெற்றெழுமெனை மறுப்பின்றி<br />
இறந்தவன் எனக்கொள்க.<br />
<br />
ஒளிப்பொட்டில் கரைந்தழியும் இருளின்<br />
மறைப்பில் நீளுமெனது நிவாணம்<br />
காலத்தால் வாழ்ந்தவன்<br />
எனக்கொள்க,<br />
<br />
சாத்தியமேயில்லாத<br />
இரண்டாம் உயிர்த்தெழுகை நடுங்குமிந்த<br />
இரவுகளில் நிகழ்ந்துவிடக் கூடுமென்ற அச்சத்தில்<br />
விழிகளை திறந்து போட்டிருக்கிறேன்.<br />
கபாலத்தைப் பிளப்பது போலொன்றும்<br />
இலகுவாயில்லை<br />
காலத்தைப் பிளப்பது.<br />
பெயரை அழித்துவிடுதலும்<br />
எனைக் கொன்றுவிடுதலும் வேறுவேறாயினும்<br />
ஒன்றென்பதுபோல எதுவுமே இலகுவாயில்லை.<br />
<br />
நேற்று நேற்றாயிருந்தது<br />
இன்று நேற்றாயிருந்தது<br />
நாளையும் நேற்றாய்த்தானிருக்கும்.<br />
மறுநாளும் அதன் மறுநாளும் நேற்றாய்த்தானிருக்கப்போகிறது.<br />
ஆணிகளைத் தூர வீசுங்கள்<br />
உயிரற்றவனை அறைவதற்கொன்றும் சிலுவை தேவையில்லை.<br />
<br />
<br /></div>
நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-24185183904396958612016-02-21T03:39:00.000-08:002016-04-17T12:46:02.861-07:00பனித்திடலில் கரையும் கால நினைதோடியின் பாதுகைக் குறிப்புகள் <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
தண்டவாளத்தின் ஓரமாக கவிழ்ந்து கிடந்த ஒற்றைச்செருப்பை மீண்டும் திரும்பிப் பார்க்கிறேன். என்னையறியாமல் கண்களை அதன் மற்றைய செருப்பை தேடுகின்றன. அருகில் எங்கேயும் காணவில்லை. ஏமாற்றத்துடன் தொடருந்து வருகிறதா என்று பார்க்கிறேன் அல்லது பார்ப்பது போல நடித்து என்னை ஏமாற்றிக்கொள்ள முயல்கிறேன். </div>
</div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
</div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
இதோ இந்த தண்டவாளத்தில் எத்தனையோ பொருட்கள் சிதறியும் சிதைந்தும் கிடக்கின்றன. குழந்தைகளின் பொருட்கள் கிடக்கின்றன. உடைந்து போன குடை கிடக்கிறது. கையுறைகள் கிடக்கின்றன. யாரோ ஒரு பெண் அணிந்த அலங்கார தலைமுடி கூட கிடக்கிறது. ஆனால் இந்த செருப்பை மட்டும் மனது ஏன் காவிக்கொண்டு வருகிறது. மீண்டும் அந்த செருப்பு கிடந்த இடத்தை பார்க்கிறேன். முழுமையாக பார்ப்பதற்காக கொஞ்சம் நெருக்கமாக சென்றுவிட்டு ஒரு வித இயலாமையுடன் பின்வாங்கி தொடருந்து நிலைய இருக்கை ஒன்றில் அமர்ந்து கொள்கிறேன். மனதில் ஏதேதோ கேள்விகள் குடைய ஆரம்பித்தன. </div>
</div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<br>
</div></div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2016/02/blog-post_21.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-693336621094633892016-02-06T14:03:00.000-08:002016-02-06T14:06:50.451-08:00குளிர் வெளியில் எரிந்துழலும் மனது <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<br>
பாடைக்கம்புகள் இரண்டையும் எடுத்து வளம் பார்த்து கல்லின் மேல் வைத்துவிட்டு, தலைமாடு கால்மாடு என இரண்டு இரண்டு கம்புகளாக அளவு எடுத்து வெட்டி சணல்கயிறால் கட்டத்தொடங்குகிறேன். திடீரென பறைமேளச்சத்தம் உச்சத்தொனியில் ஒலிக்க, முகத்தைத் திருப்புகிறேன். கொஞ்சம் மங்கலாக தெளிவில்லாமல் உருவங்கள் தெரிகிறது. வாசலில் கட்டிய வாழைக்குட்டி மட்டும் இலையை அசைத்துக் கொண்டு நிற்பது தெளிவாக தெரிய, பாடைக்கு கட்ட நான்கு வாழைக் குட்டி வெட்டனும் என நினைத்தபடி கத்தியை எடுக்க கையை நீட்டுகிறேன். உடல் அசைவினால் கழுத்தில் இருந்து நீர்க் கோடு மெல்லிய வெப்பத்துடன் உருண்டு ஓடியது. உடலெங்கும் ஒருவித கசகசப்பாய் இருக்கவே கையால் கழுத்தை துடைத்துக் கொண்டே கண்களைத் திறந்தேன். பக்கத்து கட்டிலில் நண்பன் மூச்சினை சிரமத்துடன் விடும் ஓசை கேட்டது. தூக்க கலக்கத்துடன் கைப்பேசியில் நேரத்தினைப் பார்த்தேன் அதிகாலை மூன்று மணி.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2016/02/blog-post_18.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-37174068700467068892016-01-20T11:36:00.000-08:002016-04-17T12:46:56.289-07:00இனி எப்படி திரும்பிப் பாராமல் போக முடியும்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">மது போதையில்</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">மாரடைத்துப் போன</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">பரமேஸ்வரன் நாயருக்கு</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;">,<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">சவரம் செய்து</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">மூக்குச்சளி குண்டிப்பீ துடைத்து</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">குளிப்பாட்டி பவுடர் போட்டு</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">கை கால்</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">பெருவிரல்கள் சேர்த்துக் கட்டி</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">உடை மாற்றி</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">சென்ட் அடித்து</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">பிரேதத்தை கருநீள பெஞ்சில்</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">நீளமாக படுக்கவைத்துவிட்டு</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">கொஞ்சம் அருசியுடன்</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">வந்தார் அப்பா.</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">அன்னைக்கு ராத்திரி</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">வீட்டில</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">சோறு. பூரா</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<i><span lang="TA" style="font-family: "latha" , sans-serif; font-size: 10pt;">பொண நாத்தம்.</span></i><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2016/01/blog-post_95.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-51194030608034552092015-11-11T11:25:00.002-08:002016-04-17T12:48:25.801-07:00கதை சொல்லத் தொடங்கிய கதை.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
இந்தக் கதைக்கும், கதைசொல்லியான எனக்கும் ஏதாவது ஒரு தொடர்பு இருக்கும் என்று, இந்தப் பிரதியை வாசிக்கும் போது நீங்கள் நினைக்கக் கூடும் என்ற நினைப்போடுதான் இப்பிரதியினை உருவாக்கத் தொடங்குகிறேன். எவ்வகையானதொரு நோக்கு நிலையில் நின்று நீங்கள் இதனை வாசிப்பீர்கள் என்ற ஒரு சந்தேகமும் என்னுள் எழாமல் இல்லை ஏனென்றால் நான் கூட புதிய கதைசொல்லிகளின் கதைகளை, வாசிப்பின் ஆரம்ப காலங்களில் அதிகளவு ஈடுபாட்டுடன் வாசித்ததில்லை. பின்நவீனத்துவம் ,பெருங்கதையாடல்களின் முடிவு, பிரதியினை கட்டுடைத்தல், மையசிதைவு அல்லது மையமின்மை போன்ற பல்வேறு உத்திகளுடன் ஒரு கதையை ஆரம்பித்து நகர்த்துதல் என்ற பல்கோட்பாட்டு நிலையில், ஒரு சிறுகதைக்கான கட்டமைப்பு மீதான கரிசனம் அதிகரித்தபின் கண்ணில் படும் எந்த ஒரு பிரதியையும் வாசிக்க தவறியதில்லை. உண்மையில் இன்றைய இந்த நிலைக்கு நான் பாரிசில் சந்தித்த ஒரு ஈழக் கதைசொல்லி தான் காரணம்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2015/11/blog-post_11.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-138615148538549702015-09-04T03:59:00.000-07:002016-04-12T15:42:04.596-07:00இருள் தின்ற ஈழம்.. -ஒரு பார்வை<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
நவீன கலை இலக்கிய வடிவங்களுள் கவிதைக்கு இருக்கும் பெறுமானமானது தனித்துவமானது. தான் சார்ந்திருக்கும் கருத்துருவாக்கத்தின் உச்சபட்ச வெளிப்பாட்டு தன்மையினை வெளிக்கொணரும் அதேவேளையில், இயங்குகின்ற தளத்திற்கு வாசகனை விரைவாகவும் நெருக்கமாகவும் அழைத்தும் செல்கிறது. மனதின் அக புற வயங்களில் அதீதமானதொரு ஊடுருவலை நிகழ்த்தி, நிகழ்கின்ற கணங்களை நிறுத்தி, தான் நிகழ்த்தும் கணத்துக்கு வாசிப்போனை கடத்திச்செல்லும் போதே கவிதையும் முழுமையடைகிறது.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<div style="text-align: justify;">
அதேவேளையில், ஒரு படைப்பாளியின் இயங்கு தளமும், உணர்வுகளும் கவிதையின் உணர்வுகளையும் கவிதையின் வடிவங்களையும் தீர்மானித்தாலும், அந்த கவிதையூடாக பயணிக்கப்போகும் வாசகனின் தளமும், உணர்வும் அதே கவிதையில் வேறுபல பரிமாணங்களைக் கண்டெடுத்துக் கொள்கிறது. இது புதுக்கவிதைகள் கொண்டிருக்கும் விசேடமான ஒரு இயல்பு.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2015/09/blog-post_4.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-65351063611291757462015-03-23T14:46:00.000-07:002016-04-17T12:49:34.044-07:00மூன்றாம் புணர்ச்சி <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
திசைகள் புணர்ந்த இடத்திலிருந்து<br />
திரும்பத்தொடங்குகிறேன்.<br />
நான்<br />
நீ<br />
இனி முத்தமிட்டுக்கொள்ளலாம்.<br />
<br />
முன்னைய முத்தத்தின் நினைவுகள்<br />
கூடாதவகையில் முத்தமிடு.<br />
இனியொருபோதும்<br />
நிகழமுடியாத சந்திப்பின்<br />
இறுதி முத்தமென்று நினைவில்கொள்<br />
<br />
முத்தமிடு.<br />
<br />
சாம இரவுகளில் வெற்றுத்திடல்களில் <br />
சுடரும் ஒளியிறக்கி முத்தமிடும்<br />
மின்மினிகளைப் பார்.<br />
பேரண்டத்தின் மூர்க்கம் கொண்ட<br />
மூலையில் இருந்து எடுத்துவை முத்தத்தை.<br />
<br />
இதழ் ஊறும்<br />
காமம் தீண்டி உயிர்க்கும் விரல்கள்<br />
இறந்துபோன காலமொன்றினை கடந்துவரட்டும்.<br />
<br />
மேனிகுழல் <br />
வாய்முத்தம்<br />
இசைக்கின்றன துவாரங்கள்<br />
கனப்பொழுதொன்றில் வித்துறை உடைந்து<br />
நிலம் கிழித்து எழுகிறது முளையம்.<br />
அன்பு.<br />
<br />
ஒற்றைப் பார்வைக்கும்<br />
மற்றைச்சொல்லுக்கும்<br />
ஒத்திவைக்கும் முத்தமொன்றைவிட,<br />
இந்த,<br />
இரண்டு முத்தங்களுக்கு இடையில்<br />
குறுவாள் ஒன்றை செருகிவிடு<br />
<br />
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-44511074191816561042015-03-20T12:55:00.000-07:002015-06-17T16:14:20.991-07:00தனித்திருத்தல்...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
தனித்திருத்தல் வரம்.<br>
நீண்ட இரவில்<br>
ஏதாவது ஒரு மாலையில்<br>
தன் குரல் கேளாத தொலைவில்<br>
<br>
எதுவும் தேவையில்லை<br>
நீ நான் அவர்கள்<br>
<br>
</div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2015/03/blog-post_20.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-4837297330001635162015-01-20T13:17:00.000-08:002016-04-13T03:15:32.879-07:00அலவாங்கு<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை கையில் எடுத்த பிரஸ்சை திரும்பவும் எடுத்த இடத்தில் வைத்துவிட்டு சரத்தை தூக்கிச் சண்டிக்கட்டு கட்டினான் சுரேந்தர். சுவரில் பொருத்தப்பட்ட கண்ணாடியை நிமிர்ந்து பார்த்தவன், கம்பியில் கொழுவி இருந்த துவாயை எடுத்து கழுத்தால் சுற்றி முதுகை மறைத்துப் போட்டுக் கொண்டு வீட்டுக்கு முன்புறம் வந்து வேப்பம் மரத்தில் சாய்த்துக் கிடந்த கொக்கத் தடியை எடுத்து ஒரு வேப்பம் கோப்பை வெட்டி விழுத்தினான். மொக்கு நீக்கு இல்லாத நேரான குச்சியை முறித்து இலைகளைப் பிடுங்கி எறிந்துவிட்டு நுனியை வாயில் வைத்து சப்பித் தும்பாக்கிகொண்டு வீட்டின் முகப்பு கேற்றை நோக்கி நடந்தான்.</div>
</div>
</div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
</div></div></div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2015/01/blog-post_20.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-46190113931330827122015-01-02T12:38:00.000-08:002015-01-02T12:38:04.055-08:00உயிர் சுமக்கும் வேர்கள்..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
குளிர்காலத்தின் துயர் சுமந்த கிளைகளில்<br />
<div>
கனவுகளை எழுதுகிறது </div>
<div>
சாம்பல் பறவையொன்று,</div>
<div>
<br />
இனிவரும்,<br />
வசந்தகாலத்தின் இலைகள்<br />
பறவையின் கனவுகளை </div>
<div>
மொழிபெயர்க்கவும்,</div>
<div>
இன்னொரு பறவை சுமந்து செல்லவும் கூடும்,</div>
<div>
<br />
அந்தக் கணங்களில்,<br />
அந்தப் பறவையும்<br />
மரமும்<br />
என்ன பேசிக்கொள்ளும்......<br />
<br />
கனவுகளை வைத்திருந்து<br />
கையளித்ததிற்கு நன்றி கூறிப் பிரிந்து செல்லுமோ..<br />
கிளையின் துயர் மீது<br />
கண்ணீர் சிந்திக் கழுவிப் போகுமோ..<br />
கூடுமுடைந்து<br />
அங்கேயே தங்கிவிட துணியுமோ..<br />
<br />
சாம்பல் பறவையின் கண்களில் இருந்து<br />
பெருவெளியில் கலந்தது<br />
அரூபமொன்று,<br />
<br />
கிளைகளில் இருந்து<br />
வழியத்தொடங்கிய காலத்தின் துயர்<br />
பறவையின் கனவுகளை மூடிப் பெருகத்தொடங்கியது.<br />
<br />
யாருக்குத் தெரியும்<br />
<div>
இனிவரும் வசந்தகாலத்தில் </div>
<div>
இந்தப் பறவையும் எப்படி இருக்குமென்று?<br />
<br />
திணை மாறி அலையும்<br />
கனவுகள் மௌனமாகச் சுழிகொண்டு எழ,<br />
பகலுக்குள் இறங்கும் இருளைமீறி<br />
தேடத்தொடங்குகிறேன்.<br />
<br />
யாராவது இருக்கிறீர்களா ?<br />
<br />
இந்த<br />
அகதியின் கனவுகளையும் </div>
என்ன செய்வதென்று சொல்லுங்கள்.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-72803053011469825092014-12-29T12:29:00.000-08:002014-12-29T12:29:23.190-08:00என்னிருப்பு..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
சொற்களிலிருந்து புன்னகைகளைக் கழற்றி <br>
ஆடைகளோடு கொழுவியபின்,<br>
இறந்துபோன அந்தச் சொற்களால்<br>
எழுதத் தொடங்கினேன்<br>
நாட்குறிப்பை.<br>
<br>
நாள் நிறைந்து கொண்டது.<br>
<br>
</div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2014/12/blog-post_12.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-55304552596014515852014-12-29T12:28:00.001-08:002014-12-29T12:28:49.565-08:00முடியாத இரவு<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
சுவர்களில் தெறிக்கும்<br>
காமம் தீர்ந்த ஒற்றையொலி<br>
புழுக்களாய் படரத்தொடங்கும்<br>
<br>
தீண்டாத இடத்தில் திரளும் விடம்<br>
மெல்லக்கொல்லும் நரகத்தை<br>
தீண்டியும் தணியாப் பெரும் தீ<br>
இரைதேடிப் பரவும்<br>
<br>
</div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2014/12/blog-post_47.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-90116261647744224882014-12-29T12:27:00.000-08:002014-12-29T12:27:27.676-08:00வானம் நிறையும் தனிமை.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
பெரும் குரலெடுத்துப் பாடிக்கொண்டிருக்கிறது<br>
இலையுதிர்காலத்தின் கடைசிப் பாடலை<br>
நீண்டவால்க் குருவி.<br>
<br>
வானத்தின் சோகங்களையும்<br>
வீதியின் தனிமைகளையும் <br>
பழுத்த ஊசிஇலைகளின் துயரங்களையும் <br>
துணைக்கழைத்து நேசிப்பின் வரிகளை<br>
இழைத்துக் கூவியழுகின்றது.<br>
<br>
</div></div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2014/12/blog-post_80.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-60556464855457944482014-12-14T14:55:00.000-08:002014-12-15T12:33:31.027-08:00இன்றென் பெருவாழ்வு.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
பறவைகளின்றி வானம் இறந்து கிடக்க,<br>
இலைகள் கழற்றிய கிளைகள்<br>
காற்றோடு குலவுகின்றன,<br>
<br>
மதில்களில் பூனைகள் இல்லை.<br>
வாசல்களில் யாதொன்றினதும் அரவங்களும் இல்லை.<br>
அறைகளில் ஒளிரும் மின்குமிழ்கள்<br>
கண்ணாடி யன்னல்களில் ஒளியத்தொடங்குகின்றன.<br>
</div><a href="https://netkoluvan.blogspot.com/2014/12/blog-post_14.html#more">மேலும் வாசிக்க</a>நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7668417694668990770.post-32197413020621899802014-11-29T12:38:00.002-08:002014-11-29T12:48:32.520-08:00மனதுக்குள் கரையும் வெளி...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
ஏனோ தெரியவில்லை, மிக நீண்ட நாட்களின் பின் நினைவுகளில் அந்த வெளி வந்து நிறைகிறது. தொண்ணூறுகளின் ஆரம்பகாலங்கள் என நினைக்கிறேன், அம்மாவின் மடியில் அமர்ந்து இலங்கைப்பேருந்தில் "அரை ரிக்கற்" எடுத்துச் சென்ற முதல் பயணத்தில் மோதிய வெப்பமான உலர்ந்த உவர்க்காற்று இன்னும் முகத்தருகில் கடப்பது போலவே இருக்கிறது. </div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
சிதிலமடைந்து கிடந்த கட்டடங்களை காட்டி, இது நெசவு ஆலை, இது ஆஸ்பத்திரி, இது நீர்த்தாங்கி கட்ட ஒதுக்கிய நிலம் என அம்மா கூறியது, வளர்ந்த பின் ஒவ்வொரு முறையும் இந்த வெளியினை கடக்கும் போது என்னையறியாமல் நினைவுக்கு வரும். சில பயணப் பொழுதுகளில் மோட்டார்சைக்கிளை நிறுத்திவிட்டு அந்த வெளியின் மதகுகளில் அல்லது வீதியின் மருங்கில் நாட்டப்பட்டிருக்கும் மைல்கல்லில் இருந்து வெளியின் மௌனத்தில் கரைந்து போனதுமுண்டு.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
வடமராட்சியையும் வலிகாமத்தையும் பிரித்து நிற்கும் இந்த சதுப்பு நிலம் ஒரு இயற்கையான பறவைகள் சரணாலயம். வலசை வரும் பெயர் தெரியாப் பறவைகள் உயர்ந்து நிற்கும் தாழை மரங்களில் தங்கி சல்லாபித்து குஞ்சுகள் பொரித்து தம்மிடம் ஏகும்.கொக்குகளும், நாரைகளும், நீர்க்காகங்களும் காலம் முழுதும் நிறைந்திருக்கும். மண் திட்டுகளும், சிறியநீர் தேக்கங்களும் ஆங்காங்கே பரவிக் கிடக்கும். நீண்டிருக்கும் வெளியினை ஊடறுத்துப் போகும் ஆமையின் ஓடு போன்ற வீதியின் அருகில் அரசமர நிழலில்"முனியப்பர்" என்ற சிறு கோயிலும் உண்டு. கர்ணபரம்பரைக் கதைகளாலும் வரலாற்றுப் பதிவுகளாலும் குறிப்பிடப்படும் இந்த வெளி குறிப்பிடப்படாத எத்தனை எத்தனையோ வரலாறுகளை தன்னுள்ளே கொண்டு அடங்கி இருக்கிறது.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
கால நீட்சியானது எல்லாவற்றையும் மாற்றிவிடுகிறது. எதிலிருந்தெல்லாம் நீங்கினானோ அதையெல்லாம் கொண்டாடுபவனாகவும், எதையெல்லாம் தேடினானோ அதையெல்லாம் நிராகரித்து விடுபவனாகவும் மாற்றிவிடுகிறது. சமூகத்தின் மீதான நம்பிக்கையில், சமூகத்துக்காக தன்னை மாற்றத்தொடங்குகிறான். இருந்தபோதும், ஏதாவதொரு கணத்தில்</div>
<div style="text-align: justify;">
நிகழ்ந்துவிடும் ஒரு சிறு அதிர்வு அவனை மீள ஒருமுறை உருக்குலைத்துப் போட்டும் விடுகிறது. ஒவ்வொருவரும் எதோ ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் அந்த கணங்களை நினைவுகளோடு கடந்துகொண்டுதான் இருக்கிறார்கள்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
நீளும் அந்த வெளியில் இப்போது பயணித்துக் கொண்டிருக்கிறேன் தனியனாக. வழமையாக என் கூடவரும் நண்பனும் இல்லை. காகங்களும் நீண்ட அலகுகளைக் கொண்ட பறவைகளும் குவிந்து ஒரு இடத்தை வட்டமிட்டுக்கொண்டிருகின்றன. யாரோ ஒருவர் ஒரு கால்நடையை திருடிக் கொன்ற பின் அதன் எச்சங்களை அல்லது இறந்தபின் அதனையே கொண்டுவந்து போட்டிருக்கலாம்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
இப்படிதானே அன்று அவர்களும் கிடந்திருப்பார்கள்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
1989 களின் இறுதிக் காலம். வல்வைப் படுகொலைகளை நிகழ்த்தி தம் கோரமுகத்துடன் திரும்பிக்கொண்டிருந்த இந்திய அமைதிகாக்கும் படை, ஊரில் இருந்த இளைஞர்களை கைதுசெய்து அழைத்துச்சென்றது. எட்டுப்பேரை தடுத்துவைத்துக்கொண்டு மற்றவர்களை விடுதலை செய்தது. சிலநாட்களில் எட்டுப்பேரில் ஐவர் வீடு சேர்ந்தனர் இரத்தம் தோய்ந்து கிழிந்தும் சிதைந்தும் கிடந்த உடலுடனும் ஆடைகளுடனும்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
எஞ்சிய மூவரும் இதோ இந்த வெளியில் தானே யாருமில்லாமல் கிடந்திருப்பார்கள். நரிகளும் காகங்களும் அவர்கள் உடலங்களை அன்றும் இப்படித்தானே வட்டமிட்டிருக்கும்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
திரும்பி வந்தவர்கள் சொன்ன கதைகள் தாயால் மகளுக்கும், அண்ணன்களால் தம்பிகளுக்கும், தோழர்களால் தோழர்களுக்கும் கடத்தப்பட்டதே தவிர எங்குமே பதியப்படவில்லை. சாட்சியங்களாக இருந்தவர்கள் எங்கெங்கோ வாழ்ந்தாலும் அவர்களின் நினைவுகளிலும் இந்த வெளி ஒரு மரணவெளியாகவே நீண்டிருக்கும் எப்போதும்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
தூக்கம் வராத இரவுகளில் அம்மாவின் கண்களில் இருந்து நீர் வழிய அவர்களைப்பற்றிய கதைகளை சொல்லுவாள். ஒரே குடும்பமாக வாழ்ந்த ஊரில் அவர்களும் அம்மாவுக்கு என்னைப்போலவோ, அண்ணாவைப் போலவோ ஒரு மகன்களாகதானே இருந்திருப்பார்கள். சந்தையில் இருந்து நடந்து திரும்பும் அம்மாவை சைக்கிளில் ஏற்றிக்கொண்டு வந்து விட்டிருக்கலாம். வீடு வேய்ந்து கொடுத்திருக்கலாம்,தோட்டத்தில் வயலில் உதவிகள் செய்து கொடுத்திருக்கலாம்..ஏன் என்னைக்கூட அவர்கள் தூக்கி விளையாடி இருக்கலாம்...<br />
<br />
இந்த வெளி இத்தோடு மட்டும் அடங்கிப் போனதா?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
1996 யாழ்குடாநாடு முழுமையாக சிறிலாங்கா இராணுவ வளையத்துக்குள் சிறைப்பட, கன்னிப் பெண்ணாய் கலகலத்து நின்ற இந்த வெளி விதவைக் கோலம் பூண்டு சூனியமாகிப் போனது. சந்தியில் பிரதான முகாம் அமைத்து தமது வேட்கைகளை தணிக்கத்தொடங்கினர் சிங்கள இராணுவத்தினர். அன்றைய நாட்களில் இந்த வெளியினை கடப்பது குறித்து பேசாத எவரும் இருந்திருக்கமாட்டார்கள். செம்மணி வெளி கிருசாந்தியின் அவக் குரல்களால் நிறைந்திருந்த காலமல்லவா.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
அன்றிலிருந்து, பத்துவருடங்களின் பின்னும், எப்போது எங்கே என்ன நடக்கும் என்று தெரியாமல் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொருவரையும் இதுதான் கடைசி சந்திப்பாக இருக்குமோ என்ற அச்சத்துடன் சந்தித்த காலமாக இருந்தது. சுமார் நூற்றியைம்பதுக்கும் அதிகமான இளைஞர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்ட காலம் அது.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
கார்த்திகை மாதத்தின் மெல்லிய குளிரோடு நீண்டநேரம் கதைத்துவிட்டு வீடுதிரும்புகையில் காத்திருந்து மறித்த இராணுவத்தினர் அடையாள அட்டையை பறித்துவிட்டு மறுநாள் இந்த முகாமுக்கு வரும்படி கூறி சென்றனர். மறுநாள் காலை, அவன் போக மறுக்கிறான். ஊரெல்லாம் நிகழும் படுகொலைகள் மனதில் வருகிறது. கண்களில் அச்சம் வளர மூச்சு ஏறி இறங்கத்தொடங்குகிறது. அக்காவைப் பார்க்கிறான் அம்மாவைப் பார்க்கிறான். அவன் பாசத்துடன் வளர்த்த சிவப்பி ஆடு அவனுடைய முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டு நின்றது.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
அடையாள அட்டை இல்லாமல் எதுவுமே செய்யமுடியாது. முகாமுக்கு போயே தீரவேண்டும் இல்லாவிட்டால் நாளை அவர்கள் வீடுதேடி வரக்கூடும். அப்படி வந்தால் வீட்டில் எல்லோருக்கும்...வேட்டைநாயின் கோரமுகம் நினைவுகளில் வர, வேறு தெரிவுகள் இன்றி முகாம் நோக்கி பயணிக்கிறான். கையைப் பிசைந்துகொண்டு, உறுத்தும் மனதோடு அவன் வீட்டு வாசலில் ஏதும் செய்யமுடியாத நிலையில் நண்பர்களாகக் காத்துக்கொண்டிருக்கிறோம்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
இவ்வளவும் போய்ச் சேர்ந்திருப்பான். இப்போ வந்துகொண்டு இருப்பான். என்ன கேட்டிருப்பாங்கள் ,அடித்திருப்பாங்களோ, எங்களுக்குள் எதுவும் வாய்களால் பேசாவிட்டாலும் மனங்கள் பேசிக்கொண்டிருந்தன. அமைதியை குலைத்து எழுந்தது மூன்று சூட்டுச்சத்தம். அது காதுகளில் விழுந்த அதே கணத்தில் விட்டுக்குள் இருந்து தாயின் ஓலம் எழுந்தது. "ஐயோ சுட்டுப்போட்டாங்கள்"</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
நீண்ட அந்த வெளியின் நடுவீதியில், சைக்கிள் கால்களுக்கிடையில் கிடக்க, சாரம் உயர்ந்து முழங்கால் தெரிய விழுந்து கிடந்தான். தலையின் பின்புறமிருந்து வழிந்திருந்த குருதி வீதியின் கருமையோடு கலந்து தேங்கிநின்றது. நெற்றியில் வைத்திருந்த சந்தனப்பொட்டு அப்போதும் அப்படியேதான் இருந்தது. திறந்திருந்த அவன் கண்களில் படர்ந்திருந்த அச்சம் அந்தக் கணத்தில் அங்கு பெருகத் தொடங்கியது.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
நீண்ட அந்த வெளி அப்போதும் மௌனமாகவே கிடந்தது. அவன் சுடப்பட்ட அந்தக் கணத்தில் அந்த வெளியின் அரசமரத்தில் இருந்த பறவைகள் எல்லாம் கூச்சலிட்டுப் பறந்தனவாம்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
அதன் பின் ஒருபோதும் அவன் விழுந்த அந்த இடத்தை கடக்கவே இல்லை. இனியும் அதன் அருகில் போகும் துணிவும் இல்லை.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
அன்று அவன் கண்களில் இருந்து பெருகிய நிர்ணயிக்கமுடியாத அந்த அச்சம் கலந்த உணர்வுப்படிவு என் அறைசுவர்களில் இருந்து பெருகி என்னை மூழ்கடித்துவிடும். அந்தக் கணங்களில் என் உதடுகள் என்னையறியாமல்</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i>"எரிக்கப்பட்ட காடு நாம் </i></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i>ஆனாலும் எங்கள் பாடல் தொடர்கிறது.</i></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i>எஞ்சிய வேர்களில் இருந்து </i></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i>இறந்தவர்களுக்கான ஒப்பாரியாய் </i></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i>தொலைந்தவர்களுக்கான அழைப்பாய்</i></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i>இல்லம் மீழ்தலாய்</i></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i>மீண்டும் மீண்டும் வாழும் ஆசையாய் </i></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i>சுகந்திர விருப்பாய் </i></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<i>தொடருமெம் பாடல் </i></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
என்ற கவிஞர் வ ஐ ச ஜெயபாலனின் வரிகளையே உதிர்த்து தேறும்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
இப்போது அந்த வெளி மாறிப்போயும் இருக்கலாம். உயர்ந்த புகைப்போக்கிகளாலும் இயந்திர ஓசைகளாலும் நாளை நிறைந்தும் போகலாம். மீண்டும் ஆஸ்பத்திரியும், நீர்த்தாங்கியும் திரும்ப எழக்கூடும். நீண்ட அந்த வீதியில் அங்காங்கே கடவைகள் போட்டு பள்ளிசெல்லும் மழலைகள் கடக்கவும் கூடும். மகாவலி ஆறு திசைதிருப்பட்டு வந்து கலந்து நன்செய் நிலங்களாக மாறியும் போகலாம்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
எது எப்படி மாறிப்போனாலும்,</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
உயர்ந்து நிற்கும் பனைமரங்களும், தொடர்ச்சியான ஈச்சம் பற்றைகளும், தடித்த இலைகளைக் கொண்டுயர்ந்த தாழை மரங்களும், அவைகளுடூடே வாழ்ந்து பெருகிப் போன அந்த பெயர் தெரியாப்பறவைகளும், இன்னும் அங்கேயே இருக்கும் முனியப்பரும், அந்த நிலத்தில் விளைந்து எங்கெல்லாமோ பரவும் உப்பும் இந்த வெளியின் மௌனத்தினை மொழிபெயர்த்துக் கொண்டே இருக்கும்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
நன்றி </div>
<div style="text-align: justify;">
முகடு சஞ்சிகை. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
</div>
நெற்கொழுதாசன்http://www.blogger.com/profile/15395969508137181107noreply@blogger.com0