மானம் காக்கும் நாய்கள் (உருவகக்கதை )

                           சந்தியில் இருந்து மூன்றாவது வீடுதான் அதனுடைய வசிப்பிடம்.என்றுமே அது தான் அங்கே  இருப்பதாக நினைப்பதில்லை. தன்னுடைய வீட்டிலதான் மற்றவர்கள் இருப்பதாக  எண்ணியிருந்தது. வீட்டில் அங்கே இங்கே என்று திரியும்போது எப்பவாவது கண்ணாடியில் தன் முழு உருவத்தையும் கண்டுவிட்டால் காணும். அன்று முழுக்க அந்த தெருவெல்லாம் ஒரே களோபரம்தான். சிலுப்பிக்கொண்டு திரிவதிலும், சின்ன சின்ன சத்தங்களைகொடுத்தும்,திரும்பிப்பார்த்தும், மற்றவர்களை ஏங்கவைப்பதில் அளவில்லாத சந்தோசத்தை அடைந்துகொள்ளும்.

                                         
     உண்மையில் அது அழகுதான்.இல்லை அழகிதான். விரல்களுக்கு ஏற்ற நகங்களும்,நெற்றியில் சின்ன பொட்டும்,கொஞ்சும் கண்களும்,மொழு மொழு என்றிருக்கும் உடலமைப்பும்,வளர்ந்து மிகமிருதுவாக பார்த்தாலே தடவத்தோன்றும்  மினுங்கும் கூந்தலும் பார்ப்போர் கண்களை கொள்ளையடிக்கும்.நடக்கையில் மெல்லியதாய் ஏறி இறங்கும் தோள்களை, அடிமேல் அடிவைத்து மெதுவாய் மென்மையாய் வைக்கும் பாதங்களை வர்ணிக்க இனித்தான் வார்த்தைகள் கண்டு பிடிக்கவேண்டும். அப்படியொரு அழகி.மட்டுமில்லாமல் வீட்டிலும் எலோருக்கும் செல்லம் வேறு,அப்படிப்பட அழகிக்கு கர்வம் இருந்துதானே ஆகும். திமிர்கலந்த கர்வத்துடன் தெருவில் நடக்கையில்,அழகியை  பின்னால் தொடர்ந்து  அந்ததெருவின் வாலிப அழகன்கள் எல்லோரும் சண்டையிட்டுக்கொண்டு போவார்கள்.சில சமயங்களில் மற்ற மற்ற இடங்களில் இருந்தும் காற்றில் கடத்தப்பட செய்தியால் சிலபலபேர் வந்து பெரும் சண்டைகள் மூண்டு தெருவே அல்லகொள்ளப்படுவதுமுண்டு. 

                                                             இப்படியாக அழகியை அடைவதற்காக கடும் போட்டிகள் நடந்தாலும்,அழகியின் மனமோ தெருமுனையில் எப்பவும் இருக்கும் வேலைவெட்டிக்கு போகாத,மற்றவர்களால் பொறுக்கி என்று அழைக்கப்படும்,திடிரென எங்கிருந்தோ வந்து குடியேறிய  அந்த கருப்பனை தான் பிடித்திருந்தது.கழுத்தில் ஒரு வெள்ளி சங்கிலியை போட்டிருக்கும் பார்க்கவே சகிக்காத அவனிடத்தில் என்னதான் கண்டதோ தெரியவில்லை.அவனைக்கண்டால் காணும் அழகியின் சர்வமும் ஒடுங்கிவிடும்.எத்தனையோ பேர் எத்தனையோ தடவைகள் அவனைப்பற்றி சொல்லியும்,அவனின் ஒழுக்ககேடுகளை புட்டுபுட்டு வைத்தும்,அழகி நம்பவே இல்லை.அவன் மீதான பொறாமையால் சொல்லுவதாக நினைத்து அவனை நினைத்தே அந்த தெருவினில் நடை போடுவாள்.அழகியின் உளக்கிடக்கையை உணர்ந்துகொண்ட கருப்பன் கண்டும் காணாதது போல இருந்துகொண்டு மற்றவர்களை வம்பிழுத்தும்,வயது மூத்தவர்களை கிண்டலடித்தும், தன்னைவிட பலம்குறைந்தவர்களை கலைத்தும் அடித்தும் தன் ஹீரோயிசத்தை வெளிகாட்டி அழகியை இன்னும் இன்னும் ஏங்க வைத்தான்.அழகியின் மனதில் கருப்பனுடன்  இணைந்தவாழ்வில் கிடைக்கப்போகும் சந்தோசத்தை,அது வாழ்நாள் முழுவது தொடர,எப்படியெல்லாம் மற்றவர்கள் பொறாமைப்படும் படியாக வாழ போகிறேன் என்பது போன்ற கற்பனைகளே மிகுந்திருந்தது.
                                         சந்தர்ப்பத்துக்கு காத்திருந்த கருப்பனுக்கும் அன்றைய சனசந்தடியற்ற அந்திப்பொழுது வாய்ப்பாக அமைந்துவிட்டது.அழகிக்கோ பெரு மகிழ்ச்சி.தான் நினைத்தவனே தன் வாழ்க்கை துணையாக கிடைத்திருப்பதையிட்டு.சந்தோசமாக தன்னை முழுதும் கொடுத்தாள்.திமிருடன் திரிந்த அவளுக்கு இப்போது அளவிடமுடியாத பெருமையும் வந்துவிட்டது.அழகியின் நடமாட்டங்களை அவதானித்த மற்றவர்கள் தங்களுக்குள் பேசிக்கொண்டனர்.கேட்டும் கேளாதுபோல அடிக்கடி கருப்பனை தேடி சந்தித்துவந்தாள் அழகி. நாளடைவில் கருப்பனின் வாரிசு அவளிடம் வளரத்தொடங்கியது.மிகுந்த சந்தோசத்துடன் கருப்பனிடம் ஓடினாள் அழகி.அங்கே கருப்பன் இருந்துக்கான எந்தொரு அடையாளங்களும் காணப்படவில்லை.திகைத்த அழகி  தான் மோசம் போனதை உணர்ந்துகொண்டாள்.தலையை தொங்க போட்டு வந்தவளை,நரம்பில்லாத நாக்குகளால் கடபடி பழித்தனர் மற்றவர்கள்.அழுதுகொண்டு வீட்டுக்கு ஓடினாள். வீட்டில் அவளின் தோற்றம் மாரயு இருப்பதை அவதானித்த வீட்டில இருந்தவர்கள்,கண்ட கண்ட இடத்தில திரிந்த உனக்கு இங்கை இனி இருப்பிடம் கிடையாது என அடித்து கலைத்தனர்.உறவுகள் வெறுக்க,யாருமற்ற  அனாதரவான நிலையில் என்னசெய்வது  எனத்தெரியாமல் கால்போனவழி நடக்கத்தொடங்கினாள்,கண்போனவழி நடந்த அழகி .

                          மிகவும் அலங்கோலமான நிலையில் இருந்த அழகி அடிக்கடி தன் முந்தைய வாழ்வை நினைத்து கலங்குவாள்.நாட்களின் நகர்வில் வழிகண்டு யாருக்கும் தெரியாமல் பெற்றெடுத்தாள் இரண்டு மகவுகளை.அப்பன் பெயர் தெரியாத பிள்ளைகள் என்றும்,அவளை நடத்தை கூடாதவள் என்றும் இந்த உறவுகள் திட்டப்போகிறதே என்ற அச்சத்தில் என்னசெய்வது என யோசித்தவள்,ஒரு முடிவுடன் குழி தோண்ட தொடங்கினாள் மண்ணில் உயிருடன் தன மகவுகளை புதைப்பைதற்கு.

படங்கள் ;நன்றி இணையம்
#தனிப்பட யாரையும் சுட்டுவதற்காக அல்ல#