யாதொன்றினதும் கைதிகள் அல்ல.............

நிலம்கீறி வெளிவரும் 

முளையங்களாய் 

புலன்கீறி விழுமென்  வார்த்தைகள் _என்றுமே 

யாதொன்றினதும் கைதிகள் அல்ல,

ஒப்புக்காகவும் 

ஒப்பனைக்காகவும் 

அலங்கரித்துக்கொண்டவை என்றோ,

கற்பனைகள், சுமந்த கனவுகள் என்றோ,

தேவதைகளின் ஆசீர்வாதங்கள் என்றோ, 

சட்டமிடவும் இயலவில்லை.

சில இரவுகளில் நிகழுமிந்த 

ஒளிப்பகுப்பில்_என் 

அந்தரங்க நிர்வாணத்தை ரசிக்கமுடிகிறது.

அந்த கணங்களில்,

அம்மணமாய் கிடக்குமென் மனவெளியில் 

தேவதைகளின் கொலுசுகள் 

ஓசைலயமிடுகின்றன.

ஆழ்ந்த பெருமூச்சுக்களை  

வெளியேற்றும்_இந்த 

பிரசவிப்பின் பின்னான வெற்றிடத்தில் குடியேறும் 

ஆத்மதிருப்தியின் வாசம் 

அலாதியானது. அமைதியானது.

இதுவெல்லாம் 

எனக்கானது. 

நீ என் 

இடத்தில் இருந்தால் உனக்கானது.

இப்படித்தான் 

கடந்துபோக முடிகிறது 

காலங்களையும் கவிதைகளையும் 

உன்னால் என்னால் அவர்களால்  

தெருவோரத்தில் விழுந்த சில்லறை 

கண்டுகொள்ளப்படாமல் புதைந்தும் போகலாம்.
பெறுமதி சிதைந்து போனதில்லை.
இவன்  கவிதைகளும் தான்!!!!